Kerkhoven digitaal

Begraafplaats op internet - 31/10/2014, HLN

BEVEREN-AAN-DEN-IJZER - Dirk Claerhout uit Beveren-aande-IJzer en Dirk Cailliau die vroeger in het Alveringemse dorp woonde, hebben het kerkhof van Beveren-aan-de-IJzer op hetinternet geplaatst. Beide heren zijn bijzonder geïnteresseerd in de lokale geschiedenis. “Met de digitalisatie is het voor de bezoeker gemakkelijk om een persoon die in Beverenaan-de-IJzer begraven ligt te vinden”, zegt Dirk Cailliau. “We tonen telkens een foto van het grafzerk met daarbij het bidprentje of de rouwbrief als we dat hebben. Ook informatie over de overledene zelf is er te vinden. Ik denk maar aan de geboorteplaats en -datum, de namen van de ouders enzovoort. Dirk Claerebout heeft heel wat rouwbrieven en bidprentjes Verzameld en ik ben bestuurslid van de vereniging Familiekunde Westkust die zich toelegt op stamboomonderzoek. We hebben nu een deel van de graven gedigitaliseerd maar dit project zal evolueren.” Info: www.begraafplaatsbeverenijzer.be of info@begraafplaatsbeverenijzer.be. (GUS)

Voor eeuwig en altijd - 29/11/2013, NB

BLANKENBERGE - Bij een aantal grafmonumenten op de stedelijke begraafplaats staat sinds kort een infobord. Het bord verwijst niet alleen naar de historiek van het graf, maar bevat ook een QR-code, die met een smartphone kan worden gelezen.

Privépersonen en verenigingen kunnen in Blankenberge het peterschap van een grafmonument verwerven of een bestaand graf reserveren voor hergebruik. Daarmee biedt het Stadsbestuur zijn inwoners de kans om actief te participeren aan het behoud van funerair erfgoed. Het peterschap over een bestaand grafmonument is kosteloos.
“We hebben de infobordjes geplaatst om het initiatief meer vruchtbaarheid te geven en het peterschap te promoten”, legt cultuurschepen Philip Konings uit. “De formule van het peterschap slaat duidelijk aan. Dat bewijst dat veel Blankenbergenaars het funerair erfgoed genegen zijn.”
De infobordjes zijn sober en stijlvol uitgevoerd. Op een bescheiden manier wordt de persoon of vereniging vermeld die het peterschap waarneemt. Op het bord staan ook het logo van de stad en de start- en einddatum van het peterschap. De QR-code verwijst rechtstreeks naar de achterliggende informatie op het geoloket funerair erfgoed van de website van de Stad. (NM)

Meer info bij stadsarchivaris Pieter Deschoolmeester, 050 43 57 35.

Nieuw: overlijdensbericht stuurt je naar website - 06/08/2013, NB

Je ziet ze steeds vaker: de QR-codes (Quick Response-code), een nieuwe soort van barcodes die je kunt inlezen met je smartphone waarna je naar een website wordt geleid. Ze staan op affiches, bij reclameboodschappen, en sinds kort zelfs bij overlijdensberichten in de krant.
“Als je de code scant, kom je op een beveiligde pagina terecht waar meer info over de overledene staat, zoals foto's, filmpjes of teksten', zegt bedenker Benjamin Heiremans van Uitvaartcentrum Schilde. Bij de traditionele overlijdensberichten in de krant zie je enkel een geboorte- en sterfdatum, maar over het leven van de persoon kom je maar weinig te weten. Met de QR-code willen we daar iets aan doen.”
e zijn nog maar twee weken bezig met het systeem en hebben er toch al twee geplaatst, zegt Heiremans. Het is nog geen trend, maar ik denk wel dat het kan aanslaan. Zo worden de berichten in de krant persoonlijker en gaan de mensen ze misschien opnieuw aandachtiger bekijken. Vooral bij jongeren of mensen met een grote kennissenkring zal het succes hebben, denk ik.’ (bvv)

Virtueel eerbetoon - 02/11/2012, KW
NIEUWE VORM VAN ROUWEN: QR-CODE LEIDT NAAR WEBSITE OVER OVERLEDENE

IEPER/POPERINGE - Dat internet meer en meer greep krijgt op ons leven, moeten we u niet meer vertellen. En als u of uw familie het wilt, dan kunt u na uw dood virtueel voortleven op het wereldwijde web. KAMO, het Poperingse familiebedrijf in natuursteen, lanceerde deze week een vernieuwend grafconcept: een plaatje met een QR-code, een tweedimensionale streepjescode, op het graf.

DOOR STEFAAN DEHAERNE
Naar aanleiding van Allerheiligen en Allerzielen is er duidelijk belangstelling voor deze innovatieve dienstverlening ter nagedachtenis van onze doden. Dat blijkt alvast uit de massale media-aandacht die KAMO krijgt voor hun eerste QR-realisatie op het graf van Ieperling Jo Deschuytter. Ruth Kaesteker (38), echtgenote van zaakvoerder Gilles Vandervorst, vertelt hoe het idee ontstond. “In een tijdschrift over natuursteen had ik gelezen dat Nederlanders en Britten deze QR-code al gebruikten op grafzerken. Ook in Japan en Amerika zou dit ondertussen al een rage zijn. Ons bedrijf, dat onder andere volledig zelf grafzerken maakt, was al een tijdje op zoek naar iets nieuws. In onze branche zit er immers weinig evolutie. De kleuren en modellen van graven veranderen niet zo veel. Via de introductie van die QR-code op het graf kan de familie een extra dimensie geven aan het afscheid.”

Tastbare herinnering
De QR-code is intussen al goed ingeburgerd voor promotionele doeleinden. Het gaat om een tweedimensionale streepjescode, die veel te zien is in publiciteit op bushokjes en in kranten of tijdschriften. Door de code in te scannen met een smartphone kom je op een internetpagina terecht waar je dan de volledige publiciteit of het bericht kunt bekijken. Dat bracht Ruth Kaesteker op een idee: “Waarom die technologie niet gebruiken om overleden familieleden, vrienden en kennissen dat virtuele eerbetoon te bezorgen dat ze verdienen? Het is ook zo dat het aantal grafzerken de laatste jaren sterk gedaald is. Zo verdween een tastbare herinnering aan de overledene. Het voordeel van die QR-code is dat die ook geplaatst kan worden op een urnenveld of zelfs op de muur bij een strooiweide. Die eenvoudige code kan immers op een inox plaatje van tien op tien centimeter, maar lukt evengoed ook op een formaat van drie op drie: het kan dus heel discreet.”

Sociale media
Ruth Kaesteker is zich ervan bewust dat deze nieuwe vorm van rouwen nog ingeburgerd moet geraken. “Het is inderdaad zo dat we ons richten op mensen die vertrouwd zijn met het internet, maar niets sluit uit dat een kind of kleinkind, neef of nicht de bijhorende internetpagina aanmaakt en die onderhoudt voor de overledene. Het kan zelfs helpen bij de verwerking van het verdriet. Uiteraard zijn het enkel de nabestaanden die iets aan die internetpagina kunnen veranderen. Wie het graf bezoekt, in het echt of virtueel, kan wel een boodschap nalaten die dan in de mailbox van de familie terechtkomt. Zij bepalen dan of die reactie ook gepubliceerd wordt. Linken met andere sociale media kan ook, zoals naar Facebook of LinkedIn bijvoorbeeld. Ik denk zelfs dat de toepassing van die QR-codes ook al bestaat op rouwbrieven en bidprentjes, maar dit is nog niet wijdverspreid. Als je die QR-code op de rouwbrief plaatst, zou je de begrafenisplechtigheid zelfs volledig kunnen volgen via de internetlink.”

"Die qr-code kan ook geplaatst worden op een urnenveld of op de muur bij een strooweide” — Ruth Κaesteker, KAMO nv

Inox of sticker
Uiteraard kan dit laatste enkel op voorwaarde dat alles gefilmd en live doorgestuurd wordt naar het webadres. Dat vergt nogal wat meer technologie. Zo'n QR-code op het graf of de urne krijgen, heeft daarentegen niet zoveel voeten in de aarde. Ruth Kaesteker: “Wie een grafzerk komt kiezen, kan dat erbij vragen. Het kan dus ook zijn dat iemand dit kiest voor zijn eigen graf en tijdens zijn leven al aan de internetpagina's gaat werken. Wij maken die QR-code aan voor die klant, die vanaf dan over een internetadres beschikt waarop hij of zij zelf allerlei info kan plaatsen. Dat kunnen foto's en teksten zijn, maar ook muziek en bewegende beelden behoren tot de mogelijkheden. KAMO kan de klanten hierin assisteren, maar eigenlijk is het heel eenvoudig om die inhoud op het internet te publiceren. Een inox plaatje met de QR-code kost 75 euro. Er bestaan goedkopere alternatieven en het kan ook met een sticker, maar dat is niet zo duurzaam en stijlvol.”

GROETEN VAN OVERLEDENEN VIA HUN GRAFZERK - 31/03/2006

ONLINE TREUREN BIJ VIRTUELE GRAFSTEEN - 11/08/2000, NB

SEATTLE (dpa) - De dood is niet meer wat het geweest is. Daar is het internet verantwoordelijk voor. Vroeger was het kerkhof de plaats om te rouwen en overleden dierbaren in herinnering te houden. Maar met de opkomende trend van online begrafenisondernemers en virtuele grafstenen komt hierin verandering.
De familie van de Overleden Stephan Gould heeft dankbaar gebruik gemaakt van de nieuwe technologie om hem te gedenken. Stephan Gould was geen beroemd politicus of zanger, maar een gewone huisvader. Dankzij de Californische firma Forever Memorials kan iedereen VOOr 50 dollar (2.500 frank) een virtuele grafsteen optrekken met foto's en anekdotes Van de Overledene. De firma Angels Online biedt dezelfde Service aan Voor huisdieren en Final Thoughts van zijn kant mailt dierbaren je laatste woorden door vanaf het moment dat je doodvalt. Minder macaber is de videodienst van Final Thoughts. Beelden van een begrafenisplechtigheid worden online getoond. Handig voor als je niet kan komen opdagen maar toch live erbij wil zijn.
Meer en meer Amerikanen gebruiken de diensten. De volgende stap zijn heuse virtuele kerkhoven zodat het jaarlijkse ritueel van het grafsteenpoetsen binnenkort tot het verleden zal behoren.

VIRTUEEL - 25/02/1997, DS

TOKIO (reuters) - Een Japanse tempel in Hiroshima opende een ,virtuele begraafplaats” op Internet. Bezoekers van de site kunnen kiezen uit diverse types elektronische grafkisten. Op de pagina is er plaats voor foto's en een korte tekst. Yukihiro Takada, een monnik van de Kannonin-tempel, kwam op het idee nadat mensen die veraf wonen hadden geklaagd dat ze niet in de gelegenheid waren familiegedenktekens te komen bezoeken.

Toch bestaat bij velen de behoefte aan een vaste plek, waar ze zich kunnen overgeven aan herinneringen aan de afgestorvene. 200 mensen meldden zich aan, aldus Takada. Onder hen heel wat Japanners die overzee wonen. De virtuele begraafplaats gaat eind februari van start op de homepage van de tempel (http://www.urban.or.jp/home/kanjizai).

BOEDDHISTISCHE BEGRAAFPLAATS OP INTERNET - 19/02/1997, DM

Een boeddhistische tempel in de Japanse stad Hiroshima heeft een virtuele begraafplaats geopend op Internet. Bezoekers van de begraafplaatssite kunnen kiezen uit diverse types elektronische grafkisten. Op de pagina kunnen foto's en een korte familiegeschiedenis worden opgenomen. Yukihiro Takada, een monnik van de Kannonin-tempel, kwam op het idee toen mensen die veraf wonen kloegen dat ze nauwelijks in de gelegenheid waren familiegedenktekenste komen bezoeken. Toch bestaat bij velen de behoefte aan een vaste plek waar ze zich kunnen overleveren aan herinneringen aan de gestorven naaste.

Inmiddels hebben 200 mensen zich aangemeld. Onder hen mensen die graven van geliefden verloren zagen gaan bij de aardbeving van Kobe in 1995. De virtuele begraafplaats begint naar verwachting eind februari op de homepage van de tempel: http://www.urban.or.jp/home/kanjizai. De toegang is gratis.

UITVAART DIGITAAL

Uitvaart regelen via het Internet - 31/10/2001

ANTWERPEN – Een internetsite van het Nederlandse bedrijf UCN helpt onze Noorderburen hun funeraire Wensen van tevoren te registeren voor 750 frank.

De invullijst op de site van het Nederlandse internetbedrijf UCN, Uitvaart Codicil Nederland, is op zijn zachtst gezegd concreet. Bijvoorbeeld: wenst u de doodskist tijdens het afscheid bovenop het graf, half of geheel gezakt? Nederlanders die de vragen beantwoorden, storten 40 gulden (750 frank) en krijgen een boekje met hun antwoorden thuis gestuurd. “Een mooi maar gevaarlijk initiatief”, zegt Bruno Quirijnen, woordvoerder van de Vlaamse Autonome Raad voor het Uitvaartwezen (Varu). De beroepsvereniging wil “die geldklopperij” in Vlaanderen voor zijn en start daarom in januari met een eigen site. “Daar zul je standaardformulieren kunnen aanvragen, waarop je thuis met een balpen de antwoorden invult. De privacy is dan veel groter en bovendien is het volkomen gratis.” (kdm)

• www.varu.be
• www.uitvaartcodicil.nl

Interactief heengaan - 01/04/2000

Duitse begrafenisondernemers willen een eigen begrafeniswebsite lanceren. Die zal in alles voorzien: van formaldehyde tot bloemen en prijzen van kisten en begrafenissen. De site wil ook een begrafenisboekingsdienst aanbieden, net zoals de Amerikaanse pioniersite www.MyFuneralPlan.com. Die helpt de nabestaanden voor 20 dollar (840 frank) bij de talrijke keuzes vóór de geliefden naar het hiernamaals gezonden worden. De begrafenisondernemers willen met het initiatief hun zaak nieuw leven inblazen.

BEGRAFENIS ON LINE REGELEN - 30/03/2000, DM
MET EEN PAAR MUISKLIKKEN NAAR HET HIERNAMAALS

Duitse begrafenisondernemers willen door het lanceren van een e-commercewebsite, die de kosten van een begrafenis moet laten dalen, hun zaak nieuw leven inblazen. De website zou alles voorzien: van formaldehyde over bloemen tot prijzen van kisten en begrafenissen. De site zou eventueel ook een begrafenisboekingsdienst aanbieden, net zoals de Amerikaanse pioniersite www.MyFuneralPlan.com. Die helpt de nabestaanden voor 20 dollar (840 frank, 21 euro) bij de talrijke keuzes om de geliefden naar het hiernamaals te zenden.

Uitvaart Op Internet - 31/10/1997, KW

DOOR ROEL JACOBUS
KNOKKE/MOERKERKE - Begrafenisonderneming De Coster, met vestigingen in Moerkerke, Sijsele en Knokke, is de eerste die zich presenteert op het wereldwijde computernetwerk internet. “Het is de bedoeling louter informatief te werken, omdat de mensen te weinig weten over wat er allemaal bij een uitvaart komt kijken” zegt zaakvoerder Rik De Coster.

“Als je een beetje op internet zit, ga je erop zoeken naar weetjes over je eigen sector” vertelt begrafenisondernemer Rik De Coster (38). “Onder de zoeknaam 'begrafenissen' vond ik helemaal niets, onder 'uitvaarten enkele dingen en onder het Engelse woord 'funerals kreeg ik een heleboel websites (informatiepagina’s, n.v.d.r.), hoofdzakelijk uit Amerika. Het ging voornamelijk om publicitair materiaal, maar toch vond ik er b.v. de hele historie van de Amerikaanse uitvaartsector. Het gebruik van internet in de sector groeit; ook het maandelijkse blad van de West-Vlaamse Federatie van Uitvaartbezorgers gaf er onlangs een artikel over.”

Na contact met de Knokke-Online, een plaatselijke elektronische informatiekrant die ook als server voor internet fungeert, groeide het idee om zelf een heuse website op te starten. Het opzoeken van de gegevens en het samenstellen van de internetpagina – die afgeprint op papier een 40 bladzijden beslaat – kostte Rik De Coster 2,5 maanden tijd. Het materiaal haalde hij uit vakbladen en specifieke publicaties.

“Ik wil er informatie mee verschaffen want over onze bezigheden is te weinig geweten. Als gevolg daarvan doen vaak de wildste geruchten de ronde. Sommigen denken b.v. dat wij bij het ophalen van een lijk in Brussel nog in elke gemeente moeten stoppen om een doorgangsvergunning op te halen. Dat was 100 jaar geleden misschien wel zo, maar die tijd is voorbij, anders waren we per afhaling drie dagen onderweg. Een ander vertelsel is dat na de dood het haar en de nagels blijven groeien.”
Het is zijn bedoeling dat wie de teksten gelezen heeft, met een gerust hart een uitvaart kan laten verzorgen bij gelijk welke ondernemer. Daarom kunnen mensen via e-mail ook vragen stellen.

Antwoord bieden op vragen over alle onderdelen van de sector

De internetsite begint met een voorstelling van het bedrijf. Daarna volgt een overzicht van de aangeboden diensten, zoals verzorging, opbaren, rouwbezoek, aangifte van overlijden, kisten, rouwbrieven, gedachtenisprentjes, nazorg enz. Men krijgt b.v. op foto de binnenkant van een funerarium te zien. Een heel hoofdstuk wordt gewijd aan de uitvaartplechtigheid en ook de crematie krijgt opvallend veel aandacht. Verder vindt men er richtprijzen voor diverse aspecten van een uitvaart en er is een uitgebreid gedocumenteerde bundel over rouwverwerking.

”Hoewel de informatiepagina nog maar pas bekend is, werd hij al door 85 mensen bezocht. Het is een nieuw medium dat niet ophoudt te groeien: nu al telt België 250.000 internetabonnees. Nu ik er toch mee vertrouwd begon te geraken, dacht ik 'Waarom niet de eerste zijn?'. De branche evolueert elke dag. We moeten zien dat we mee zijn met de markt en haar wisselende gebruiken. Elke generatie wil immers op haar manier de uitvaart regelen. Bovendien zijn er ook veel vreemdelingen bijgekomen, dus moeten wij ook aan de uitvaartwensen van b.v. moslims kunnen voldoen”, zegt Rik De Coster.

Via de computer bloemen neerleggen op grafzerk

De sector is inderdaad veel veranderd sedert zijn vader Nestor De Coster (68) in Moerkerke bijna 50 jaar geleden de grondslagen van het rouwbedrijf legde. Dat ontstond uit zijn meubelfabriek Stijllux, die ook lijkkisten fabriceerde. Ondertussen stapten eind de jaren '70 beide zonen Frank (33) en Rik – wiens vrouw Dominique ook in de branche opgroeide – in de uitvaartonderneming en werden bijkomende vestigingen geopend. In Sijsele en sinds vorig jaar in Knokke. Via stages in binnen- en buitenland, o.m. in New York, Parijs en Madrid, proberen ze de nieuwste ontwikkelingen bij te blijven.

Een volgende denkpiste is het ontwerpen van een website waarop iemand virtueel kan begraven worden. In Amerika bestaat het al. Daar kun je op een virtuele 'begraafplaats’ een bos bloemen neerleggen op iemands graf. Mits betaling via je kredietkaart uiteraard...

De virtuele begrafenisondernemer klop aan - 05/04/1996, DS

FREDERIK MARAIN
Wat gebeurt er op het Internet als je verhuist? Of als iemand doodgaat?

Denken over wat allemaal nog mogelijk is op het Internet, is eigenlijk heel gemakkelijk. Er is maar één basisregel: alles wat bestaat in de echte wereld, zal vroeg of laat een tegenhanger krijgen in de virtuele elektronische wereld van het wereldwijde computernetwerk. Adresveranderingen bijvoorbeeld.
Wat met de virtuele tegenhanger van verhuizen? In de parallelle wereld van het Internet betekent verhuizen dat een gebruiker verandert van toegangsleverancier, omdat hij niet tevreden is over zijn huidige leverancier, of omdat hij het bedrijf verliet waar hij Internet-toegang had. Een toegangsleverancier is een bedrijf dat gebruikers toegang verschaft tot het Internet. Het aantal leveranciers neemt almaar toe. België telt er een tiental. De bekendste namen zijn Innet, EUnet en Ping.
Voor de gebruiker is zijn of haar toegangsleverancier een telefoonnummer waarop hij zijn computer laat inbellen. Achter de computers van de toegangsleverancier begint het echte Internet. Een typisch elektronisch adres (fmarain@innet.be) bestaat uit de naam van een individu, een apekrul (@) , die staat voor het Engelse at, of bij, en de naam van de toegangsleverancier, met vaak daarachter nog een toevoeging die het land of de soort organisatie aangeeft. Veranderen van toegangsleverancier betekent onvermijdelijk ook dat het rechtse deel van het adres, achter de apekrul, moet veranderen.
In de echte wereld stuurt het postkantoor de post na en krijgen vrienden en kennissen kaartjes met de adresverandering. En in de virtuele wereld? Eric Pieters, van toegangsleverancier EUnet: “De standaardoplossing zou erin bestaan dat de post die op het oude adres toekomt, nagestuurd wordt. Dat kan automatisch gebeuren. We kunnen er zelfs voor zorgen dat de afzender van het bericht automatisch verwittigd wordt van de adresverandering. Maar de oude toegangsleverancier moet het willen doen. En dat zal vaak een probleem zijn, want zijn klant liep over naar een andere leverancier. We kregen nog geen vragen van klanten over verhuisformaliteiten. Ik denk dat we zoiets geval per geval zullen bekijken."
De overstap van een klant naar een andere leverancier zal vaak volgen op slechte dienstverlening en is dus een gebeurtenis die elke toegangsleverancier zelf in de hand heeft. Maar er is een andere verhuizing, waarmee tot nu toe weinig toegangsleveranciers geconfronteerd werden, maar die onherroepelijk elke klant van elke leverancier zal overkomen. Wat gebeurt er als een Internet-gebruiker overlijdt?
Eric Pieters wordt er even stil van. “Wij hebben het nog niet meegemaakt. Een faillissement wel al, ja. Ons publiek is doorgaans erg jong en Internet is in België nog geen twee jaar op de markt. En eerlijk gezegd heb ik er ook nog niet bij stilgestaan. Wij houden post normaal acht dagen bij en daarna gaat er een bericht naar de afzender dat dit bericht als verloren moet worden beschouwd. Als ik op vakantie ga, dan zorg ik ervoor dat afzenders automatisch een vakantieberichtje krijgen. Maar permanente vakantie? Wanneer iemand overlijdt, vermoed ik dat zijn abonnement wordt opgezegd en de post die dan nog toekomt, gaat terug naar afzender, met de mededeling 'niet adresseerbaar’.”

Allerzielen

Echte Internet-fanaten hebben tegenwoordig overigens niet alleen een elektronisch adres, maar ook een heuse Web-pagina, met een foto, een curriculum vitae, hobby's en links naar favoriete Websites. Voorspelling: rond Internet-adressen en vooral rond persoonlijke Websites van overledenen zal in de Internet-gemeenschap gaandeweg eenzelfde schroom ontstaan als rond andere bezittingen en souvenirs van overledenen. Een Web-pagina van een overledene delete je niet zoals je een tikfout wegveegt. Voorspelling twee: nog voor het einde van dit jaar komt iemand op het idee een Website te creëren die Websites en adressen van overledenen verzamelt. Een virtueel kerkhof, waar vrienden, familieleden en toevallige voorbijgangers piëteitvol kunnen rondwandelen. Misschien met Allerzielen een bloemetje zullen achterlaten.

De fysieke lokatie kan een computer in de Verenigde Staten zijn, of in Australië. Dat maakt niets uit op het Internet. De plaats op het kerkhof is onbeperkt uitbreidbaar. Het gaat ten slotte maar om bits en bytes.

Voorspelling? Toch even proberen. Op Alta Vista, een krachtig zoekinstrument op het Internet de term virtual graveyard ingetikt en, jawel, op het adres http://www.graveyard.com ligt de eerste aanzet tot het virtuele kerkhof. New ways to remember the ones we love staat er boven de zwarte pagina (een nieuwe manier om onze dierbaren te herdenken). Maar er ligt nog niemand op. Er staat voorlopig alleen: Watch this space.

ROUWEN DIGITAAL

Nabestaanden willen stem overledene horen op voicemail - 27/04/2011, NB
GSM-OPERATOREN HEBBEN PROCEDURE OM BOODSCHAP OP TE VRAGEN

Bijna dagelijks vragen nabestaanden aan Proximus of ze de welkomstboodschap op de Voicemail van een overledene kunnen krijgen. 'Luisteren naar die stem vertraagt het Verwerkingsproces niet’, zegt rouwconsulente Gerke Verthriest.

PAUL DEMEYER
Dankzij de digitale fotografie hebben we vandaag meer foto's van onze naasten dan ooit tevoren. Maar de stem slaan we bijna nooit op. Wanneer plots iemand overlijdt, stelt men vast: we hebben niets dat ons kan helpen herinneren hoe onze dierbare klonk. Tenzij de voicemail-verwelkoming. ‘We krijgen steeds vaker vragen om de voicemailstem van een overledene te kunnen krijgen', zegt Haroun Fenaux van Proximus. Daarom hebben we beslist een procedure op te stellen waarmee nabestaanden de voicemailstem van een overledene kunnen opvragen. Er zijn wel strikte regels rond. Alleen een wettelijke erfgenaam of de levenspartner kan zo'n aanvraag indienen. Een vriend niet.'
‘Let wel: alleen de welkomstboodschap kan worden opgevraagd. Niet een boodschap die iemand op jouw voicemail achterliet. Iedereen kan naar een welkomstboodschap luisteren. Maar een ingesproken bericht is privé en dat mag nadien niet worden vrijgegeven', zegt Haroun Fenaux.

Drie dagen na een erkende aanvraag wordt de voicemailstem als attachement bij een mail gratis opgestuurd. De eerste vier maanden van dit jaar verzond Proximus al negentig van die mails. Ook concurrent Mobistar heeft zo'n service, maar daar wordt er minder een beroep op gedaan.
Er is nog een andere manier om de voicemailstem te blijven horen: het abonnement of de prepaidkaart blijven betalen. ‘Maar dat is vrij riskant, want eenmaal het nummer na niet-betaling inactief is geworden, kunnen we de voicemailstem nooit meer recupereren', zegt Haroun Fenaux van Proximus.

Geen vertraging rouwproces
Rouwbegeleidster Gerke Verthriest hoort vaak dat nabestaanden het gsm-nummer van een dierbare overledene bellen. ‘Daar is niets fout mee. Zeker niet bij het begin van een rouwproces. Mensen bellen omdat ze bang zijn te vergeten hoe de stem van de overledene klonk.'
‘Dat vrees je inderdaad', zegt Vincent Leus, vader van Emilie, de studente geneeskunde die in november 2009 in Oosterzele werd doodgereden door een dronken bestuurder. ‘Ik heb in het begin ook naar Emilies voicemail gebeld, gewoon om haar stem te horen. Toen de gsm. werd afgesloten, heb ik de voicemailstem niet opgevraagd omdat ik Emilie nog kan horen op haar Facebookfilmpjes.’

 Familieleden kunnen overledene voortaan online groeten - 01/10/2008

Uitvaartbegeleider Stefaan uit Nederbrakel dokterde een ingenieus en veilig systeem uit voor nabestaanden om van een overledene online afscheid te nemen.

‘We richten ons op nabestaanden die niet of minder mobiel zijn of in het buitenland vertoeven op het moment van het overlijden van een dierbare’, lichten Stefaan Romeyns en echtgenote Cindy Van der Eecken toe.
‘Zo kwamen we op het idee om met een webcam beelden van de overledene online toegankelijk te maken. Via een paswoord en een codewoord kan een nabestaande binnen een bepaalde periode de overledene via onze website online groeten. We besteedden er heel wat aandacht aan om het hele systeem juridisch waterdicht en veilig te maken. Enkel aan de familie van de eerste graad zullen we de logingegevens doorspelen. Eerst zullen ze het gebruik van dit systeem trouwens grondig moeten motiveren. Zij kunnen dan bijvoorbeeld met een laptop naar een ziekenhuis of een rusthuis gaan en de beelden van de overledene laten zien.’
‘Iedereen die zich met de correcte gegevens inlogt, moet zich eerst akkoord verklaren met een aantal juridische aspecten. Het zal uiteraard onmogelijk zijn om de beelden te kopiëren. Ook wordt het codewoord slechts eenmalig toegekend om misbruik te vermijden. Na de begrafenis of crematie wordt het codewoord ongeldig. Deze service is volledig gratis. Momenteel bekijken we hoe we een patent op het systeem kunnen nemen’, besluiten Stefaan en Cindy.

www.uitvaartbegeleidingstefaan.be

Nederlanders rouwen op het internet - 14/05/2002, DS

RIJSWIJK — Opnieuw hebben dit weekeinde tienduizenden mensen een condoleance voor Pim Fortuyn op het Internet gezet. Volgens het persbureau ANP was de drukst bezochte “rouwsite” www.pimfortuyn.nl. Daar kwamen tot zondagavond ruim 196.000 reacties binnen.
Andere condoleancesites lokten ook tienduizenden mensen die hun leed over de moord op Fortuyn op elektronische wijze kenbaar wilden maken. Bij www.icondolement.nl – een site die gespecialiseerd is in digitale rouwregisters – stond de teller zondagavond op 44.000. Daar zijn de afgelopen dagen nauwelijks condoleances bijgekomen. De concurrent www.condoleance.nl had zondagavond 19.000 rouwbetuigingen verzameld.
Ook de website van de radiozender 3FM werd door vele Nederlanders gebruikt als rouwregister. Daar kwamen in de loop van vorige week meer dan 120.000 reacties binnen. Pim Fortuyn werd vorige week maandag bij de studio van 3FM in het Hilversumse Mediapark doodgeschoten.

Verwerking op het web - 11/05/2002, NRC

Ook in de cybercommunity zoeken mensen elkaar op om gezamenlijk de moord op Pim Fortuyn te verwerken. Marie-José Klaver zag de virtuele grafmonumenten die zij voor hem maakten.

De collectieve rouwverwerking na de moord om Pim Fortuyn vond de afgelopen week ook op internet plaats. Direct na de moord op Fortuyn werden op verschillende websites condoleanceregisters geopend. Op televisie kwam de URL van Icondolement (www.icondolement.nl) in beeld.
Op deze site, die ook condoleanceregisters bevat voor onder anderen de slachtoffers van de vuurwerkramp en de cafébrand in Volendam, hadden gisteren meer dan 40.000 mensen een bericht achter gelaten. Het eerste bericht is van 19.45 uur. Het is van Sebas, die schrijft “Dit is ongeloofelijk dat je vermoord wordt om je ideeën...”. Hij ondertekent met ‘Respect', de moderne kreet tegen zinloos geweld.
De officiële website van de Lijst Pim Fortuyn (www.lijst-pimfortuyn.nl) is veranderd in een rouwsite. De site is nu zwart en fungeert als condoleanceregister. Er stonden gisterochtend meer dan 163.000 berichten.
“Hoe moet het in Nederland nu verder zonder jou?”, schrijft Siegfried Gabriels op www.lijst-pimfortuyn.nl. “Lieve Pim, eindelijk iemand die veel zei wat wij denken en vinden. Maar ja dat mag blijkbaar niet. (..) Ik ben zeer aangeslagen door je dood”, schrijft een andere internetgebruiker.
Vrijwel alle berichten hebben dezelfde toon. De schrijvers zijn geschokt en boos. Boos op ‘de media’ en de ‘linkse politiek'. De belangrijkste functie van deze vorm van rouwverwerking lijkt dan ook erkenning en herkenning te zijn. Erkenning van het verdriet en de boosheid dat de ‘man van het volk' vermoord is. Het is blijkbaar geruststellend dat er tienduizenden mensen zijn die er zo over denken en dat jouw rouwbericht tussen die van hen staat.
Niet iedereen bezoekt de speciale condoleancesites. Veel mensen wendden zich op 6 meiende dagen erna tot hun vaste cybercommunity. Op allerlei sites met een forum wordt geweeklaagd over de dood van Fortuyn. De steunbetuigingen strekken zich ook uit tot de mensen die de aanslag hebben gezien. “Hebben jullie trouwens gisteren ruud de wild gezien bij Villa BVD ?????? Met zijn aanhang van BNN ???? (...) mijn hart gaat naar hun uit van BNN want het is niet niks hoor wat hij aan tafel vertelde, getver ------ik moest gewoon meehuilen”, schrijft een internetgebruiker die zichzelf ‘pc vrouwtje' noemt op de site Ouders Online.
Er zijn ook internetgebruikers die een virtueel grafmonument voor Fortuyn hebben opgericht. Ter nagedachtenis van Pim Fortuyn zijn er de afgelopen dagen tientallen sites gemaakt (te bereiken via pim-fortuyn.pagina.nl) met stemmige muziek, animaties en persoonlijke gevoelens. Sommige sites hebben een eigen domein zoals www.herdenkfortuyn.tk. Bij andere sites staat de in memoriampagina tussen de porno en de illegale MP3's.
Op de herdenkingssite ‘@ your service’ van Carla en Gerard (home-planet.nl/carlagerard) zijn brandende kaarsjes te zien en wordt Fortuyn vergeleken met John F. Kennedy en Martin Luther King die ook zijn doodgeschoten. 6 mei wordt gezien als de dag dat ‘de democratie, tolerantie en vrijheid van meningsuiting in Nederland' gestorven zijn. ‘Wij gaan op Hemelsvaartsdag naar Pim', schrijft de maker van de site ‘Rust zacht Pim' (pimisdood. ontheweb.nl). Op de site is verder een genuanceerd portret van Fortuyn te lezen waarin zijn sterke en zwakke kanten worden belicht.
Kritiek op Fortuyn is uit. Wim de Bie, die op zijn website Bieslog (bieslog.vpro.nl) een aantal satirische bijdragen had over Fortuyn heeft die verwijderd. “Zojuist heb ik de ‘grappig’ bedoelde teksten over Pim Fortuyn van de Bieslogvoorpagina verwijderd. Ze zijn niet langer gepast”, schrijft De Bie.

Rouwmeter voor therapeutische rouw - 15/11/2000

Mensen die in de rouw zijn, kunnen op het Internet testen of ze het verlies van hun dierbare goed aan het verwerken zijn. De vakgroep klinische psychologie van de universiteit van Utrecht heeft daarvoor een vragenlijst gemaakt, de rouwmeter.
Hij is al tweeduizend keer ingevuld. Dat is veel, zegt P. Boelen van de vakgroep. “Mensen die verdriet hebben, zoeken blijkbaar al gauw op het Internet naar steun."
De lijst bestaat uit 29 vragen over allerlei verschijnselen die bij rouwen horen. Lichamelijke klachten, maar ook slaapstoornissen, eenzaamheid, spanningen en tal van emoties. Na afloop komt er een score uit. “Hoe hoger de score, hoe meer last iemand heeft van rouw”, zegt P. Boelen.
De vakgroep klinische psychologie gebruikt de rouwmeter voor een wetenschappelijk doel. In de psychologie ontbreekt een betrouwbare en bruikbare vragenlijst voor mensen met gecompliceerde rouwklachten. “De test die nu op Internet staat, is een vertaling van een Amerikaanse vragenlijst. Op zich is die lijst betrouwbaar, maar hij is niet echt toegespitst op de Nederlandse situatie.”
Psycholoog J. de Keijser van Geestelijke Gezondheidszorg Friesland beoordeelt de vragenlijsten inhoudelijk. “Totnogtoe vallen de meeste scores laag uit.” Daaruit maakt hij op dat “veel mensen goed aan het rouwen zijn”.

www.rouw.nl

Uw rouw gemeten op het internet - 31/10/2000, DM

PETER-JAN BOGAERT
Wat is het verschil tussen ‘gewone’ en ‘problematische’ rouw? Om daar een antwoord op te geven ontwikkelde de vakgroep klinische psychologie van de Nederlandse universiteit Utrecht een rouwtest en zette die op het net. De test bestaat uit een lijst met dertig stellingen waarbij je telkens kunt aangeven of die nooit, zelden, soms, vaak of altijd van toepassing zijn. Bijvoorbeeld: 'Ik voel me verbijsterd over zijn/haar dood', 'Ik vind het leven leeg en zonder betekenis zonder hem/haar', of nog 'Ik ben jaloers op anderen die niet een dierbare hebben verloren.'
Eenmaal de vragenlijst ingevuld, verschijnt een score en een korte commentaar waaruit blijkt of je al dan niet een gecompliceerde rouw hebt. Wie hoog scoort op de test, krijgt de raad verdere hulp en advies in te winnen.
Is verdriet dan echt om te zetten in een cijfer? "Ja. Dat kan”, zegt professor Jan van den Bout. "De test is oorspronkelijk van Amerikaanse makelij en is door ons vertaald en bewerkt. Uit Amerikaans onderzoek blijkt in ieder geval dat die test betrouwbaar is. De dertig vragen als geheel geven een goed klinisch beeld. Nogal wat therapeuten gebruiken sowieso een dergelijke vragenlijst om te peilen hoe het zit met de rouwverwerking."
Een betrouwbare test ontwikkelen is één zaak, maar hoeft die zo nodig op het internet?

Psychologie
"Een lastige vraag", erkent Van den Bout, de vele (waardeloze) pseudo-wetenschappelijke tests op het net indachtig. “Toch biedt deze gratis formule voordelen. Iedereen wordt in zijn leven wel geconfronteerd met het verlies van iemand dierbaar. Het is een verschijnsel dat zo verbonden is met het leven zelf, maar toch wordt er over de dood en over het verwerken van verlies in onze maatschappij zo weinig gesproken.” Bovendien ligt de drempel om met je onverwerkte gevoelens naar een psycholoog of therapeut te stappen heel hoog.
“Een pak mensen vragen zich af of ze de gevoelens die ze hebben, wel mogen voelen", zegt Van den Bout. “Ik krijg in mijn praktijk vaak de vraag is dat wel normaal?" En vaak is het dat ook wel. “Het verwerken van een overlijden duurt vaak veel langer dan wordt aangenomen. Men schrikt ook van de intensiteit van de gevoelens. Soms vraagt de rouwende zich af of hij het wel goed doet bij het verwerken van zijn verlies." De rouwtest fungeert dan ook voor een stuk als brenger van geruststellend nieuws. "Nog rouwgevoelens hebben twee jaar na een overlijden kan perfect normaal zijn. Pas bij echt hoge scores op de rouwtest raden we aan professioneel advies in te winnen", zegt Jan van den Bout.
De test staat nu al een kleine zeven maanden op het net en in totaal zijn er al 1.200 personen die de vragenlijst hebben ingevuld.

Meer informatie vindt u op www.rouw.nl Op die website kunt u ook virtueel langslopen bij een rouwspecialist die aluw vragen omtrent verlieswerwerking beantwoordt.

Virtuele chrysanten op internetgraf - 06/04/2000

In cyberspace rouwen om de doden. Dat wordt straks realiteit voor de inwoners van de Chinese stad Shanghai. Door plaatsgebrek zal rouwen op een ”echt” graf in de toekomst immers niet meer mogelijk zijn. Dan maar op een internetsite, moeten de Chinezen gedacht hebben.
Tegen juni zal de stad een internetsite hebben klaargestoomd, waar mensen om hun overledenen kunnen rouwen. Dat kondigt de Shanghai Daily aan. De bekendmaking van de site valt samen met het Qingming Festival - de Chinese versie van Allerheiligen.
Elk jaar worden in de stad zo'n 100.000 doden begraven. De autoriteiten vrezen dat ze in de komende zes jaar geen plaats meer hebben om hun overleden stadsgenoten ten grave te leggen. Daarom het idee van een website. Op de site kunnen nabestaanden een virtuele rouwkapel oprichten, met alles erop en eraan: foto's, bloemen, kaarsen, persoonlijke informatie over de overledene en zelfs aangepaste muziek. Ook aan e-mail is al gedacht.
De initiatiefnemers vermoeden dat de site meer mensen zal aanzetten te kiezen voor een alternatieve begrafenis, bijvoorbeeld een asverstrooiing in zee. Volgens een Chinese begrafenisondernemer schrikken veel mensen voor deze “optie” terug, omdat ze nadien geen plek hebben om te rouwen. Daar zou met de speciale website verandering in komen.

FACEBOOK

Wat doet Facebook met je als je sterft? - 03/03/2015 NRC Q

‘Jolien Broers is vandaag jarig.’ Dit berichtje krijgen de 278 Facebookvrienden van Jolien die op 16 september 2014 inloggen te zien. Jolien zou 35 worden, maar is het jaar ervoor overleden aan borstkanker. Haar online profiel leeft nog, maar zij niet.

Lees verder op NRC Q

Al vier jaar dood en toch nog steeds actief op Facebook - 14/03/2014 NB
Weduwe slaagt er maar niet in om profiel van overleden vriend van het internet te halen.

Hoewel Willy De Leeuw uit Denderleeuw al vier jaar overleden is, blijft Facebook om de haverklap berichtjes van hem uitsturen maar zijn vrienden en kennissen. ‘Zelfs mijn nieuwe vriend heeft al een vriendschapsverzoek ontvangen van Willy’, zegt zijn vroegere levensgezellin. Zij slaagt er maar niet in dat profiel af te sluiten.

Vier jaar is het intussen al geleden dat Willy uit het leven stapte. Hij was manisch-depressief, en in mei 2010 maakte hij een einde aan zijn leven. Een pijnlijk verlies voor zijn weduwe Marina Vandevelde en voor vele vrienden en kennissen.
Maar enkele weken na de uitvaart werd het nog pijnlijker toen enkele vrienden vaststelden dat ze nog steeds berichten kregen van Willy's Facebookaccount. Zijn naam en foto doken ook plots op in het lijstje van 'personen met wie u misschien vriend wil worden'.
‘Dat was een tweede slag in ons gezicht, zegt Marina. ‘Mijn kinderen en ik hebben toen geprobeerd om zijn account te verwijderen. Maar omdat we Willy's wachtwoord niet kenden en ook niet wisten met welk e-mailadres hij op Facebook inlogde, konden we niets doen.’

Doodsbrief onvoldoende
Marina contacteerde dan maar Facebook, maar belandde bij een pr-bureau dat voor Facebook werkt. ‘Ik heb hen vriendelijk gevraagd om het profiel van Willy van het internet te halen, maar ze vroegen ons een bewijs dat hij overleden was. Zijn doodsbrief bleek niet voldoende, het moest een officieel document zijn. Bij de gemeente heb ik dan een kopie van zijn overlijdensakte opgevraagd, en die heb ik naar Facebook gemaild. Maar ook dat hielp ons niet verder. Willy's profiel was weken later nog altijd actief' Uiteindelijk wilde Facebook ook nog een document dat bewees dat Marina de vrouw was van Willy. ‘Ik heb hen dan een bewijs opgestuurd dat wij wettelijk samenwoonden.’ Maar ook dat bleek niet te helpen, want vier jaar later is nog niets veranderd. Nog steeds worden kennissen gechoqueerd telkens als hen op Facebook wordt voorgesteld om de overleden man toe te voegen als nieuwe vriend.  Zelfs de nieuwe partner van Marina en diens kinderen kregen al dergelijke verzoeken. ‘En ieder jaar weer verschijnt het verzoek om hem te feliciteren met zijn verjaardag.'

‘Meestal kent niemand wachtwoord van overledene’
Bij Facebook zitten ze verveeld met de situatie. ‘Mevrouw Vandevelde heeft blijkbaar de normale procedure gevolgd, en dan mag het niet langer dan enkele weken duren voor de account verwijderd wordt.'
Hoe vaak Facebook de vraag krijgt om een account van een overleden lid af te sluiten, weet de woordvoerder niet. ‘Ik kan u wel zeggen dat de echtgenoot of kinderen van de overledenen meestal het wachtwoord van het profiel niet kennen en ons dus moeten contacteren. Die officiële documenten zijn dan weer nodig om ons ervan te vergewissen dat we niet met grappenmakerste maken hebben.’
Behalve het verwijderen van een account, geeft Facebook ook de mogelijkheid om het profiel in herdenkingsstatus te stellen. Zo wordt de account inactief, maar blijft die zichtbaar voor vrienden of, zo gewenst, voor iedereen. En sinds kort kunnen nabestaanden ook vragen om een ‘look back video’ te maken van de hoogtepunten uit de Facebookactiviteiten van een overleden persoon.

Neem je Facebook pagina op in je testament - 27/09/2012 NB
Notarissen voelen groeiende interesse voor regeling rond sociale media

In Nederland kan je straks aan een sociale media executeur laten weten wat er met jouw Facebook-pagina moet gebeuren na jouw dood. 'Bij ons kan je dat testamentair regelen. Steeds meer mensen doen dat of vragen er info over', zegt Bart Van Opstal, voorzitter van het Belgisch Notariaat.

4,5 miljoen Belgen hebben ee Facebook-account. 200.000 hebben een twitteraccount. Mensen zien die sociale media als een stuk van hun bezit, waarvoor ze een regeling willen treffen na hun overlijden. Ze duiden in hun testament een uitvoerder aan die hun wilsbeschikkingen over hun Facebook-pagina uitvoert.
Notaris Bart Van Opstal nam al Facebook-regelingen in testamenten op. Hij ziet twee tendensen. In het ene geval moet de uitvoerder bij overlijden de Facebook-pagina meteen sluiten. In het andere moet hij op de Facebook-pagina een overlijdensbericht zetten en een rouwregister openen waarop de nabestaanden van gedachten kunnen wisselen over de overledene.

Best twee uitvoerders
'Die uitvoerder is niet verplicht die taak op zich te nemen', zegt notaris Van Opstal. 'Omdat een Facebook-pagina beheren toch een technische taak is, raden wij mensen aan ook een reserve-uitvoerder in hun testament aan te duiden voor het geval de eerste uitvoerder de taak weigert.’
Als je wil dat iemand na je dood jouw Facebook-pagina beheert, moet hij wel je wachtwoord kennen. Dat geef je onder gesloten enveloppe aan de notaris die ze in je dossier bewaart. Je kan zo vaak je wil een nieuw wachtwoord doorgeven aan de notaris. Daar zijn geen bijkomende kosten aan verbonden. Een testament opstellen dat alleen maar je Facebook regelt kan. Dat kost tussen 140 en 250 euro.
Notaris Bart Van Opstal kan onmogelijk zeggen hoeveel mensen al een Facebook-regeling in hun testament opnamen. De inhoud van een testament is geheim. Ook wie toegang heeft tot het Centraal Testamentregister kan de testamenten zelf niet lezen. Het register is enkel een database waarin de notarissen registreren wie, wanneer en bij welke notaris een testament heeft opgemaakt. Maar uit gesprekken met collega's hoor ik dat steeds meer mensen geïnteresseerd zijn in het opstellen van een Facebook-regeling.'
Rondbellen naar een aantal notarissen bevestigt dit. Notaris Anthony Wittesaele uit Tielt krijgt er steeds meer vragen over, ‘vooral over de foto's op de site'. Vaak leidt de notaris het onderwerp zelf in. ‘Wanneer mensen langskomen voor een testament en daarin regelingen treffen voor hun uitvaart zit je al dicht tegen de dood en is de stap naar het gesprek over hun Facebook na de dood makkelijker gezet. Ik verwacht dat in de toekomst de mensen standaard een regeling gaan treffen voor hun Facebookaccount.'

Elf procent meer testamenten
Steeds meer mensen laten een testament opstellen. Dat blijkt uit de cijfers van het Centraal Testamentregister. In 2011 zijn elf procent meer testamenten opgesteld dan het jaar voordien. Volgens notaris van Opstal zijn de nieuwkomers jonge mensen. ‘We leven in een steeds complexere wereld met complexere privérelaties. Er moeten steeds meer à la carte-regelingen voor nalatenschappen opgesteld.'

SELFIE EN WEBCAM

Open bedrijvendag, open kistendag - 06/10/2014

Tijdens de openbedrijvendag was uitvaartcentrum De Varen uit Oudenaarde een buitenbeentje. Wie wou kon een selfie maken van zichzelf in een doodskist. Maar niet iedereen vond dat een goed idee, slechts een aantal mensen stapte in de kist.
Toch waren er ook Nederlanders, speciaal naar Oudenaarde gekomen voor die selfie. En een Gentse student reed 30 kilometer met de fiets voor de unieke foto.
Geert Vinek uit Aalst bezoekt elk jaar bedrijven in de uitvaartsector. `Hier kom ik tot rust', zegt hij. 'In een ziekenhuis word ik depri, hier weet je dat het gedaan is. Het is een heel serene sfeer.' Wanneer Jitkske Meurez in de kist kruipt voor een selfie, is mama Joke even aangeslagen. `Je kind zo zien liggen voelt enorm raar. Het is en blijft een doodskist, ook al weet je dat het niet echt is. Ik ben blij dat ze er nog uit stapt.'

Stunt op open bedrijvendag: selfie vanuit een lijkkist - 30/09/2014

Als u zondag uw Facebookvrienden wil imponeren vanop Open Bedrijvendag, dan is er één adres: uitvaartcentrum De Varen in Oudenaarde.

Zaakvoerder Dierik De Middeleer van uitvaartcentrum De Varen in Oudenaarde pakt voor de gelegenheid uit met enkele workshops: proef rijstpap met gouden lepeltjes, verkleed je als begrafenisondernemer en neem eens een selfie vanuit de kist.
‘Och, een uitvaartcentrum moet niet altijd stijf en afschrikwekkend zijn’, zegt uitbater Dierik De Middeleer. ‘Vele mensen zijn bang om hier binnen te stappen en dat taboe willen we wat doorbreken. Je moet hier niet doodstil zijn, je mag wel degelijk geluid maken als je rondstapt. En iedereen krijgt een koffie. Want een warm contact is eigenlijk heel belangrijk in onze sector.'
De Middeleer wijst wel op de slogan van zijn centrum: Discreet, sereen, en met respect. 'Natuurlijk, respect voor de overledene moet er zijn. Dat staat ook voorop in al onze diensten. Maar een ludiek accent af en toe, dat mag wel eens. En die selfies, dat is nu toch populair bij de jonge mensen. Dus dachten we: Waarom niet?'

Uitvaart per webcam - 10/04/2006

Wie modern wil sterven regelt ver voor zijn dood een condoleanceregister op internet of zorgt voor een webcamverbinding tijdens de begrafenisplechtigheid.

DOOR JAUS MULLER
ROTTERDAM, 10 APRIL. Gerard Reve was nog geen twaalf uur dood of belangstellenden konden op de website condolcance.nl al reageren op zijn overlijden. "Gerard, bedankt dat je er was", schrijft Henk Moleman. "Je droeg bij aan wie ik ben geworden. Daar dank ik je voor uit de grond van mijn hart", schrijft Frans op de website www.nadertotreve.nl.
Condoleren en het bijwonen van begrafenissen of crematies vinden tegenwoordig niet alleen meer plaats in uitvaartcentra of op regenachtige begraafplaatsen. Wie modern wil sterven, regelt ver voor zijn dood een condolcanceregister op internet of zorgt voor een webcamverbinding tijdens de begrafenisplechtigheid. Zodat belangstellenden live via internet de plechtigheid kunnen bijwonen. En wie nog even terug wil kijken op de droevige gebeurtenis, kan een dvd bestellen met daarop beeld en geluid van de uitvaart. Via discreet opgestelde camera's kunnen begrafenissen voor eeuwig worden vastgelegd.
Ongeveer twee maanden geleden begon uitvaartbedrijf Dela met de multimediale uitvaart. Echt storm loopt het nog niet. Volgens Martin Kersbergen van Dela moeten mensen nog wennen aan het idee hun begrafenis of crematie te digitaliseren. "Het blijkt toch een grote mentale stap te zijn", zegt Kersbergen. Na de eerste maand hadden zes mensen gebruik gemaakt van de dienst. Een dvd van de uitvaart kost eenmalig 70 euro. Kersbergen: "De dvd is enkele minuten na de uitvaart al beschikbaar." Dela biedt ook de mogelijkheid om een compilatiefilm samen te stellen met daarin filmbeelden van de overledene toen deze nog in leven was, afgewisseld met opnamen van de uitvaart.
Ook internet is na een overlijden een bekend toevluchtsoord geworden — zeker als het om een bekende Nederlander gaat. Rouwende fans of belangstellenden bezoeken massaal condoleancesites. "Mensen hebben de behoefte om collectief te rouwen", zegt Peter van Schaik, eigenaar van onder meer uitvaart.nl en condolcance.nl. "Kijk naar de dood van André Hazes. De Arena zat helemaal vol. Zo gaat dat ook op internet."
Particulieren kunnen ook een digitaal register openen op internet. "Mensen hebben niet zozeer de behoefte om nabestaanden zoals Rachel Hazes een hart onder de riem te steken. Nee, waar het om gaat is dat ze elkáár kunnen troosten", zegt Van Schaik.
Vooral bij grote gebeurtenissen, zoals de moord op Theo van Gogh, draaien de servers van condoleance.nl hard. Bijna 1,8 miljoen pageviews kon de site registreren na de dood van de cineast.
Volgens Van Schaik sluit de trend aan bij de nieuwe generatie webtoepassingen die 'web 2.0', ofwel the social web wordt genoemd. "Internet wordt gebruikt om ervaringen met elkaar te delen. Dus ook verdriet of rouw."
Desondanks gelooft de internetondernemer niet dat de trend van het bekijken van een uitvaart live via de webcam zal aanslaan. "Het blijft toch je uitvaart via een postzegelformaat op je computerscherm." Volgens Van Schaik blijven mensen naar de begrafenis gaan. "Ook je oom uit de VS. Als hij van je houdt, zal hij écht niet alleen via een scherm naar je uitvaart gaan zitten kijken."
Nabestaanden bezoeken na de uitvaart regelmatig het graf van de overledenen om te herdenken. Bij uitvaartverzekeraar Monuta hoef je daar de deur niet meer voor uit: op internet kan voor 60 euro per jaar een rouwplek worden ingericht. Voor dat bedrag kunnen 140 foto's, drie minuten film en drie minuten muziek op de site worden gezet.
Het is niet erg waarschijnlijk dat rouwdiensten over pakweg tien jaar massaal via webcams worden gevolgd. Nederlanders lopen niet bepaald warm voor de digitale uitvaart, bleek twee jaar geleden uit een onderzoek. 58 procent zegt het "ongepast" te vinden om een uitvaart via Internet te volgen. Van Schaik is positiever over de mogelijkheid om via een dvd de dienst nog eens in alle rust terug te zien. "Al sinds de uitvinding van fotografie in de achttiende eeuw maken nabestaanden foto's van een overledene." 

51.353 reacties hij voetballer Di Tommaso

• Bijna iedere (Nederlandse) beroemdheid krijgt na overlijden een ~stek op condoleance.nl. 
• De eerste reacties op de dood van de schrijver Gerard Reve bereikten gistermiddag de website condoleance.nl. Vanmorgen rond tien uur hadden zestig mensen gereageerd. 
• Ook de vorige week overleden actrice Frédérique Huydts heeft haar eigen digitale herdenkingsplek. Daar hebben al meer dan 10.000 mensen haar register getekend. 
• Ook voor particulieren kan een register aangevraagd worden. De redactie van condoleance.nl maakt zo'n register vervolgens aan.
• Het record aan reacties op condoleance.nl kwam tot nu toe na de dood van de voetballer David di Tommaso van FC Utrecht. Op zijn overlijden in november vorig jaar reageerden 51.353 mensen.
• Journalist Willem Oltmans (1925 2004) was condoleance.nl een stap voor. De journalist liet ver voor zijn dood zijn eigen herdenkingsite ontwerpen die op condoleance.nl werd gepubliceerd.

BEROEMDE GRAVEN DIGITAAL

Surfen naar de beenderen van sterren - 04/08/2001
OP ZOEK NAAR BEROEMDE GRAVEN OP DE DIGITALE DODENAKKER

Het leven kan hard zijn voor wie over de doden schrijft. Een jaar lang trek je papieren mausolea op, verzorg je op zaterdag de nagedachtenis van de twee à drie belangrijkste mensen die de week daarvoor ergens ter wereld de pijp aan Maarten hebben gegeven. Opeens is het komkommertijd en wordt je heen­pagina zomaar twee maanden lang afgeschaft. Alsof er niet meer gestorven wordt. Een beetje obituary writer geraakt van minder gefrustreerd.

Brussel/ Eigen berichtgeving
Jean­Paul Mulders
Ze zijn niet te onderschatten, de ontwenningsverschijnselen die op de loer liggen voor wie abrupt stopt met in memoriams schrijven. Gelukkig is er nog het internet, waar je altijd wel terechtkunt voor een verdovende portie grafzerk. Op Find A Grave bijvoorbeeld, een webstek die geheel gewijd is aan de cultus van beroemde en iets minder beroemde afgestorvenen. “We’re growing faster than ever", staat er triomfantelijk te lezen.
"In june we added 74,733 new burial records for a grand total of 2,689,960 in 31.630 different cemeteries!”
Vroeger moest je nog van Parijs over Londen naar Baltimore als je achtereenvolgens de laatste rustplaats van Marcel Proust, Karl Marx en Edgar Allan Poe te zien wou krijgen. Wandaag de dag rijg je beroemde graven aaneen achterje pc. De geur van de pijnbomen moet je natuurlijk wel missen, net zoals het zoele briesje dat door je haren strijkt als was het de hand van Marilyn Monroe. Waar zou die trouwens begraven liggen? Nieuwsgierig voer ik de naam als zoekopdracht in. Makkelijk zat, want de site laat toe te zoeken op onder meer naam, datum en plaats. Er zijn aparte rubriekjes voor 'recent obituaties' en er is zelfs een on­linediscussiegroep voor virtuele lijkenpikkers.
Maar goed, Marilyn dus. Het intikken van haar naam levert een rijke oogst op: korte levensbeschrijving, twee foto's van de ster toen ze nog leefde en adembenemend was, en niet minder dan acht van het columbarium waarin ze is bijgezet. Wit, vierkant en sober, onder een bleekblauwe lucht, heeft het bijna iets sexy. Het past wel bij die beroemde foto van Norma Jean Baker met haar opwaaiende jurk. Ik grasduin in detailopnames van grafplaat en gedenkbank, en mijmer bij een fotokopie van Monroes 'certificate of death'. Als doodsoorzaak wordt 'acute barbiturate poisoning' vermeld en 'ingestion of overdose'. Voor wie zich toch nog de moeite van de lange verplaatsing wil getroosten, is er zelfs een inzoombaar kaartje van de omgeving van het Westwood Memorial Park, waar Marilyn blijkbaar is bijgezet, ergens half weg tussen LA en Santa Monica.
Het voyeuristische gemak waarmee je hier door enkele muisbewegingen voor de grafkuil van een beroemde afgestorvene staat, werkt enigszins ontluisterend. Zittend kuier ik voorbij de 'most popular searches'. James Dean, Jim Morrisson, Jimi Hendrix, Lady Di en de al iets minder voorspelbare 'Jezus van Nazareth en Al Capone steken er elkaar qua populariteit naar de kroon. Die laatste intrigeert mij wel. Nog een paar muisklikken leren mij dat de wereldberoemde gangster zijn laatste rustplek vond op het Mount Carmel Cemetery, Hillside, Illinois. 'Sectie 35' vermeldt de gids erbij. "Betreed het kerkhof langs de Rooseveltingang en ga zes gedenkstenen naar rechts. Daar zie je een grijze gedenksteen met een forse struik ervoor, die verbergt de naam Capone. Doodsoorzaak: syfilis (omstreden)."
De reclamebanners die je op Find A Grave vindt, sluiten naadloos aan bij de content van de site. “Think you're an organ donor?", flitst het in felgroene letters voorbij. “UH­OH! Not if you haven't told your family!" Ook de American Cancer Society is van de partij, met een initiatief dat naar de onnavolgbaar Amerikaanse naam "Dogswalks against cancer luistert. Een andere advertentie is zo mogelijk nog cynischer: “MS —­ it's not a software company. It's a neurological nightmare."
De dood een taboe? Je zou het niet zeggen. Een kijkje in het onlinesouvenirswinkeltje leert me dat er zelfs Find A Grave ­T­shirts en ­baseballpetjes worden verkocht. “De ene zijn dood is de ander zijn brood" zei mijn grootmoeder al! Doe mij dan maar zo'n verzorgd uitgegeven 'Map to the Star's bones'. Lijkt me veel praktischer. Mooie titel trouwens.
De schitterendste laatste rustplaats die ik tegenkom, is die van de Franse schrijver met de ronkende naam François Rene Alphonse de Chateaubriand. Op een schiereilandje nabij St.­Malo luistert hij voor eeuwig naar het ruisen van water en wind. Bij vloed stroomt het pad dat naar zijn graf loopt onder, en een groot bord waarschuwt de argeloze bezoeker ervoor vooral niet proberen terug te keren zolang het water niet is weggetrokken. Een handige manier van de Chateaubriand om zich alvast van postume belangstelling te verzekeren.
Andere beroemdheden, Ronald Reagan bijvoorbeeld, genieten de twijfelachtige eer dat er al een foto van hun toekomstige laatste rustplaats on line te vinden is, terwijl ze nog niet koud zijn. Een andere president, Richard Nixon, ligt wel al onder de zoden, met op zijn buik een wat aanmatigende grafplaat: "The greatest honor history can bestow is the title of peacemaker" Tja. Zo kan je het natuurlijk ook uitleggen. Enigszins tot mijn verbazing zijn zelfs Belgische beroemdheden op Find A Grave niet kwaad vertegenwoordigd. Zo vind ik er onder meer een magnifieke foto van het graf van Willem Elsschot ('Schoonselhof, Antwerp, Belgium'), in zulke prachtige zachtgroene tinten dat ik besluit hem als wallpaper te gebruiken. Ook het graf van Herman De Coninck is op de site te vinden, evenals dat van René Magritte op het kerkhof van Schaarbeek. Grote heren kunnen op verrassend kleine plekjes liggen. Voor ik de digitale dodenakker verlaat, maak ik nog een ommetje langs de onlangs gestorven acteur Jack Lemmon. Hij blijkt op hetzelfde kerkhof te rusten als Marilyn Monroe, die ooit nog zijn tegenspeelster was in Some like it hot. Verenigd in de dood, hoe roerend toch. Schuin onder Jack Lemmon ligt Truman Capote, ook al zo'n kanjer, maar dan een die schreef. Ik kan het niet nalaten om nog vlug even ­ en dat is juist het leuke aan deze site, voortdurend schieten je nieuwe namen te binnen waarbij je op de koffie wilt ­ bij Kurt Cobain aan te lopen. Dat valt dik
tegen. De zanger is gecremeerd en naar verluidt werd zijn asse 'op diverse plaatsen' uitgestrooid, ondermeer in de Whiskah River, Washington. Hetzelfde geldt voor Janis Joplin: "ashes scattered in the Pacific Ocean". Too bad.

PERMANENTE GEDENKTEKENS
Niet alleen beroemde doden hebben echter uitgestrekte dodenakkers aan gene zijde van de modem. Ook ter nagedachtenis van gewone stervelingen schieten de sites als paddestoelen uit de zompige cybergrond. Het World Wide Cemetery is een van de bekendste. Op de openingspagina van de site sta je oog in oog met Michael Kibbee, de Canadese stichter van de site, die leefde tussen 1964 en 1997. Toen de excentrieke, briljante ingenieur vernam dat hij de ziekte van Hodgkin onder de leden had en binnenkort zou sterven, besloot hij dat in stijl te doen. Hij ontwierp niet alleen zijn eigen, sober dennenhouten doodskist, maar bedacht ook het concept van het World Wide Cemetery, een plek waar internauten, hun vrienden en familieleden permanente gedenktekens kunnen oprichten voor hun doden.
“Het internet is de grootste communicatierevolutie sinds de uitvinding van de boekdrukkunst", lees ik op de webstek. "Het net wordt wereldwijd door honderden miljoenen mensen bezocht en is dus de ideale plek om onze gestorven geliefden te eren. Virtuele grafmonumenten zullen, in tegenstelling tot de tastbare, nooit door de tand des tijds worden aangevreten.”
"Dad, I love you and always will. The 49ers finally beat the Cowboysl", schrijft bijvoorbeeld de zoon van ene Owen 'Bud' Keith Bell, jr. Als grafmonument minuscuul maar aangrijpend. Wie dat wil, kan het grafschrift van heel wat meer toeters en bellen voorzien, voor zover dat in deze context niet oneerbiedig klinkt. Zo kunnen de memorials worden opgesmukt met foto's,
filmpjes of zelfs geluidsfragmenten en kunnen er hyperlinks naar websites of e­mailadressen van nabestaanden aan worden toegevoegd. Bezoekers hebben zelfs de mogelijkheid om bij een bepaald grafmonument bloemen of voor de joodse medemens, steentjes achter te laten. Een tikkeltje griezelig is wel dat dit virtuele kerkhof speciale uithoekjes heeft voor mensen die bijvoorbeeld aan aids zijn gestorven of zelfmoord hebben gepleegd. “Zelfmoord blijft buitengewoon traumatiserend voor de vrienden en familieleden die achterblijven," aldus nog de site, "ook al denken zelfmoordenaars niet zelden dat niemand om hen geeft. Bovenop het rouwproces dat altijd met de dood van een geliefde komt kijken, komen hier vaak schuldgevoelens, wroeging of woede. Het oude stigma dat op zelfmoord rust, kan het voor de nabestaanden uitermate moeilijk maken om hun verdriet te verwerken. Ze kunnen zich vreselijk alleen voelen. We hopen dat het World Wide Cemetery's Suicide Memorial mensen met soortgelijke ervaringen zal helpen met elkaar in contact te komen, zodat ze niet meer zo alleen staan."

• www.findagrave.com
• www.cemetery.org

Surf eens op het graf van een beroemdheid - 26/06/1996

Op deze redaktie zitten al sinds jaar en dag tienduizenden bites achtergrondinformatie ongeduldig te wachten op de dood van de Chinese leider Deng Xiaoping. Spekulatie over de dood van de groten der aarde is altijd een geliefd menselijk tijdverdrijf geweest. Het kon dan ook niet anders dan dat iemand op het idee zou komen om daar iets mee te gaan doen op het World Wide Web. Morbide surfers kunnen sinds enige tijd terecht op de Web-pagina The Dead Pool, waar weddenschappen aanvaard worden over welke beroemdheden het komende jaar de pijp uit gaan. Deelnemers moeten een selektie van tien bekende personen insturen. Elke persoon die sterft, is één punt waard. Momenteel ligt ene tgardner@cix.compulink.co.uk op kop, die vier keer juist raadde: George Burns, Timothy Leary, François Mitterrand en Ella Fitzgerald. Goed in de markt voor 1996 ligt de Britse koningin-moeder, die door de helft van de deelnemers wordt genoemd. Op nummer twee staat Ronnie Alzheimer (Ronald Reagan). Deng is ook van de partij, zij het op een (voor hem) gelukkige elfde plaats.
Hoewel: iedereen weet dat Deng al lang dood is, zegt het kommentaar, “maar is dit het jaar waarin het ons verteld zal worden?”
The Dead Pool is een initiatief van ene David Sugarman, die zegt dat hij in Pangbourne, Berkshire woont aan de oevers van de Theems. Maar bij de inlichtingen kent men niemand met die naam, dus we kunnen ervan uitgaan dat Sugarman iemands alter ego is. Wie aan The Dead Pool wil meedoen, moet zich aan een aantal spelregels houden. Nummer één is dat David altijd het laatste woord heeft, nummer twee dat de bekendheden nog moeten leven op het moment van de inschrijving, nummer drie dat Elvis gediskwalificeerd is. Behalve op de dood kan ook op een reeks randverschijnselen gegokt worden, zoals in regel nummer 8 uitgelegd wordt: “Gedurende het jaar kunnen zich gelegenheden voordoen waarmee extra punten verdiend kunnen worden. In 1994 hielden we een pool over het aantal lijken dat in de tuin van Fred West zou worden opgegraven. Jammer genoeg hadden we niet geraden dat hij zichzelf zou ophangen.
The Dead Pool is geen commerciële pool. Zoals Sugarman zelf zegt: “Ik wil niet een of andere wet op de konkurrentie overtreden.” Maar de winnaar kan wel rekenen op een prijsgeld van 45 pond (2.250 frank), dat David zelf ter beschikking stelt. “Ik kan tenslotte mijn eigen geld weggeven als ik dat wil.” Het is niet allemaal om te lachen bij The Dead Pool. De pagina geeft ook toegang tot andere servers die met de dood te maken hebben, waaronder The Virtual Memory Garden. Dat is een virtueel kerkhof waar mensen een boodschap kunnen achterlaten voor de overledenen. Aangezien een eeuwigdurende koncessie op een echt kerkhof tegenwoordig een relatief begrip is, lijkt een grafsteen in cyberspace nog niet zo'n slecht idee. De bijbehorende boodschappen gaan van ontroerende epitafen voor een doodgeboren kindje ("Aan onze mooie dochter: mamma en papa zullen je in de hemel opnieuw in de armen nemen. Tot we daar geraken, zullen je grootouders je wiegen”), over ellenlange gedichten, tot het zakelijke: "Yep. She's dead."
Het adres van The Dead Pool is http://www.ftech.net/~sugarman. Maar hou steeds regel nummer zeven in gedachten: "Gij zult David niet bombarderen met (e-mail)boodschappen over wat een ziek individu hij wel is.”

Varia

3D-geprinte urnen bieden persoonlijke touch - 05/10/15